คำกราบทูล ของ นายวีระกุล อรัณยะนาค ผู้ช่วยเลขาธิการสำนักงานลูกเสือแห่งชาติ ในพิธีทบทวนคำปฏิญาณและสวนสนามของลูกเสือ เนื่องในวันคล้ายวันสถาปนาคณะลูกเสือแห่งชาติ ประจำปี 2562 ณ สนามศุภชลาศัย กรีฑาสถานแห่งชาติ วันจันทร์ที่ 1 กรกฎาคม 2562

วันจันทร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2562
คำกราบทูล(๑) 

ของ 
นายวีระกุล อรัณยะนาค 
ผู้ช่วยเลขาธิการสำนักงานลูกเสือแห่งชาติ 
ในพิธีทบทวนคำปฏิญาณและสวนสนามของลูกเสือ 
เนื่องในวันคล้ายวันสถาปนาคณะลูกเสือแห่งชาติ ประจำปี ๒๕๖๒ 
ณ สนามศุภชลาศัย กรีฑาสถานแห่งชาติ 
วันจันทร์ที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒ 

ขอพระราชทานกราบทูลทราบฝ่าพระบาท 


ข้าพระพุทธเจ้า นายวีระกุล อรัณยะนาค ผู้ช่วยเลขาธิการสำนักงานลูกเสือ 
แห่งชาติ ขอพระราชทานพระอนุญาตเบิกลูกเสือ เนตรนารี และบุคลากรทางการลูกเสือ 
ที่ประกอบความดีความชอบ ได้ช่วยชีวิตผู้ตกอยู่ในอันตราย เข้าเฝ้ารับพระราชทาน 
เหรียญลูกเสือสรรเสริญ ประจำปี ๒๕๖๒ จำนวน ๖ ราย เป็นชั้นที่ ๒ จำนวน 
๒ ราย ชั้นที่ ๓ จำนวน ๔ ราย รวมจำนวน ๖ ราย ตามลำดับ ดังนี้ 


เหรียญลูกเสือสรรเสริญ ชั้นที่ ๒ 
๑. เด็กหญิงจารุวรรณ ศรีสุขใส เนตรนารีสามัญรุ่นใหญ่โรงเรียนบ้านควน 
ประชาสรรค์ จังหวัดนครศรีธรรมราช 

๒. เด็กชายปรวิทย์ สุขเมฆ ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ โรงเรียนบ้านควน 
ประชาสรรค์ จังหวัดนครศรีธรรมราช 


ทั้งสองรายได้ช่วยเหลือนายคลาวด์ ชาวเดนมาร์ก และนายคิม ชาวสิงคโปร์
ให้รอดพ้นอันตรายจากอุบัติเหตุทางน้ำ


(๑) ถ้อยคำและอักขรวิธีตรงตามต้นฉบับ 


305

เหรียญลูกเสือสรรเสริญ ชั้นที่ ๓ 

๑. เด็กชายชนัญญูเพชรอาวุธ ลูกเสือสามัญ โรงเรียนบ้านควนประชาสรรค์
จังหวัดนครศรีธรรมราช ช่วยเหลือนายคลาวด์ ชาวเดนมาร์ก และนายคิม ชาวสิงคโปร์
ให้รอดพ้นอันตรายจากอุบัติเหตุทางนํ้า 

๒. นางสาวเรขา ข่ายเงิน ผู้กำกับกองลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ โรงเรียนบ้าน 
ซำตะเคียน จังหวัดพิษณุโลก ช่วยเหลือนางสาวยุพิน ฉัตรดอน ให้รอดพ้นอันตราย 
จากการประสบอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ชนกันได้รับบาดเจ็บสาหัส 

๓. นางนงลักษณ์ เศรษฐพูธ์ ผู้ช่วยผู้ตรวจการลูกเสือประจำสำนักงานลูกเสือ 
แห่งชาติ 

๔. นายครรชิต คูณสาร ผู้ช่วยผู้ตรวจการลูกเสือประจำสำนักงานลูกเสือ 
แห่งชาติ 


ทั้งสองรายได้ช่วยเหลือนายศุภชัย พันธ์ตัน นายอานนท์ นาบุญ นายธีรวัฒน์ 
คำชารี นายกัณพงศ์ ทุมสันเทียะ และนายมรกต คำชารี ให้รอดพ้นอันตรายจากการ 
ประสบอุบัติเหตุรถบรรทุกชนกับรถหกล้อได้รับบาดเจ็บสาหัส 


ควรมิควรแล้วแต่จะโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม 


306